مـعـاویـة بـن وهـب گـفـت شنیدم از حضرت صادق ، علیه السلام ، مى فرمود: "وقتى که بـنده اى توبه ی خالص کـنـد ، خدواند او را دوست بدارد، پس گناهانش را بر او در دنـیـا و آخـرت بپوشد. پـس گـفـتـم : و چگونه بپوشاند بر او؟" گفت :"دو فـرشته او را از آنچه نوشته اند بر او از گناهان به فراموشى اندازد . و به اعضاى اووحى مى فرماید:بـر او گـنـاهـان او را کـتـمـان کـنـیـد . و بـه سوى بقعه هاى زمینوحـى مـى فـرمـایـد : بـر او آنـچـه را عمل مى کرد بر شما از گناهانبـپـوشـانـیـد . پس خدا را زمانى که ملاقات مى کند در حالی است که چیزى که به چیزى از گناهان شهادت بدهد بر او وجود ندارد.
اصـول کـافـى ، ج 2، ص 430، کـتـاب ایـمان و کفر، باب التوبه ، حدیث
نوشته شده در تاریخ یکشنبه 92 دی 22 توسط
سجاد صالحی